Jedan dokument iz maja 1942. godine baca novo svetlo na međunacionalne i međuverske odnose tokom Drugog svetskog rata na području Raške oblasti.
Ovaj dokument nije usamljen kao primer i daje povod za preispitivanje i utvrđivanje istine o događajima, koji su doveli do tragičnog stradanja civilnog stanovništva, ne samo na ovom području, već i šire u Podrinju, Istočnoj Bosni i Hercegovini.
Iznošenjem ovakvih dokumenata na svetlost dana biće lakše objasniti i delovanje pojedinih muslimanskih prvaka poput Huseina Rovčanina, koji je štiteći Srpski živalj na području Komarana, uživao i zaštitu majora Pavla Đurišića, komandanta Limsko-sandžačkih četničkih odreda (kasnije i komandanta Crne Gore, Boke i Sandžaka).
Na isti način falsifikatovanjem dokumenata (za potrebe suđenja generalu Mihailoviću) poput onog, kojim major Pavle Đurišić izveštava Vrhovnu komandu JVuO o navodnom «uspešnom čišćenju terena» i ubistvu 8 hiljada civila u akciji u Podrinju, dovoljno govori o nameri komunističke propagande da JVuO i generala Mihailovića optuže kao jedine krivce za zločine nad civilnim stanovništvom na tom području, koristeći kao polaznu osnovu svih dešavanja zamenu teze o uzroku i posledicama, što je Ravnogorskom pokretu nanelo nesagledivu štetu.
Na ovom mestu redakcija www.savremenaistorija.com daje na uvid jedan od takvih dokumenata, koji svedoče o direktnoj umešanosti komunista u tragične događaje u pomenutim područijima i baca novo svetlo na ratne događaje 1941. – 1945.
Poslednja generacija Titovih pionira ove godine napunila je okruglo trideset godina i verovatno ima krizu identiteta dok prevrće u rukama izbledelu kapicu sa crvenom petokrakom i sluša da je, prema do sada prikupljenim podacima, 36.000 ljudi stradalo ili nestalo posle 1944. godine, u miru, za vreme komunističkog režima.
Državne institucije i javnost se već duže vreme aktivno bave rehabilitacijama, restitucijom, obeštećenjima žrtvama komunističkog režima, otkrivanjem lokacija tajnih grobnica. Kako se u doba „dekomunizacije”, kada se vraća imovina oduzeta od hiljada građana, rehabilituju osuđeni u političkim procesima (za sada ih ima oko 2.000), obeštećuju Golootočani, traga za grobom Draže Mihailovića, izgledaju školske lekcije o nekada neprikosnovenom komunizmu?
Svedoci u procesu rehabilitacije generala Dragoljuba Mihailovića osporavaju presudu o saradnji sa okupatorima. Bojan Dimitrijević i Kosta Nikolić dokazuju da su i 1943. Nemci insistirali na uništavanju četnika
PARALELNO sa procesom za vraćanje časti i ugleda komandantu Jugoslovenske vojske u otadžbini Dragoljubu Draži Mihailoviću, koji se vodi u Višem sudu u Beogradu, u Prvom osnovnom sudu u prestonici teče postupak za utvrđivanje njegove smrti. Kako se očekuje, ovaj sud bi uskoro trebalo da mu postavi staraoca, koji će u tom procesu zastupati njegove interese.
Nastojeći da ublaži posledice dezinformacija o aktivnostima Jugoslovenske vojske u Otdžbini, koje su dolazile s britanskog radija “Bi-Bi-Si-ja”, i Kominternine “Slobodne Jugoslavije”, u savezničkoj specijalnoj operaciji za slamanje JVUO i dovođenje komunističkog lidera Tita na vlast, iz štaba Vrhovne komande Jugoslovenske Kraljevske vojske progovoriće, sredinom jula 1943, Ravnogorski – radio “IKS”, ali na svom putu legitimiteta komunističkog Politbiroa, i njegovog Partizanskog pokreta, ka Avnoju i Teheranu, iz dubine podzemlja u učvršćivanju svoje potonje propagande, kao condicio sine qua non, izroniće slučaj “Vranić...”
Komentari