Predstavljajući Deklaraciju danas u Skupštini Srbije, Aleksandar Čotrić je naglasio da je cilj utvrđivanje pune istorijske i krivičnopravne istine o događajima tokom i posle Drugog svetskog rata, radi postizanja nacionalnog pomirenja, izgradnje duha tolerancije i međusobnog poštovanja u interesu građana Republike Srbije.
U tekstu dokumenta predlaže se da Narodna skupština Republike Srbije najoštrije osudi zločine protiv civilnog stanovništva počinjene posle 12. septembra 1944. godine na teritoriji bivše Jugoslavije, kojima su desetine hiljada ljudi, iz ideoloških razloga lišeni života, slobode ili drugih prava, bez sudske ili administrativne odluke.
„Vlast totalitarnog komunističkog režima vršila je pojedinačna i masovna ubistva, ubijanje u zatvorima i logorima, torturu, deporataciju, zabranu povratka u domove, robovski rad i druge oblike fizičkog terora, proganjanje na političkoj i ideološkoj osnovi, oduzimanje imovine, građanskih prava i državljanstva, ugrožavanje slobode savesti, misli, izražavanja, štampe, veroispovesti, kao i zabranu političkog pluralizma“, piše u Predlogu Deklaracije.
Narodni poslanik Aleksandar Čotrić predlaže i da Parlament pozdravi osnivanje Državne komisije za tajne grobnice ubijenih posle 12. septembra 1944. i zahteva da i drugi državni organi daju svoj doprinos radu Komisije i utvrđivanju činjenica o žrtvama komunističkih zločina. Prema nepotpunim podacima Komisije, na području Srbije nalazi se više od dve stotine grobnica u kojima su sahranjeni ubijeni civili, među kojima i veliki broj dece i žena. Među ubijenima najviše je bilo seljaka, domaćica, pripadnika srednje klase, sveštenika, trgovaca, pisaca, glumaca, advokata, i drugih pripadnika duhovne elite.
U tekstu Deklaracije osuđuju se zločini nad pripadnicima nemačke manjine, koja je bila izložena proterivanju iz zemlje, otimanju njihove imovine, teroru i likvidaciji, u ime odmazde za navodni genocid počinjen u Banatu nad Srbima, iako tog genocida nad Srbima u okupiranom Banatu nije bilo, za razliku od genocida nad Srbima, pre svega pod Pavelićevim, ali i Hortijevim režimom u njihovim nacističkim tvorevinama. Takođe, osuđuje se odmazda komunističkog režima i prema drugim nacionalnim manjinama.
TEKST PREDLOGA DEKLARACIJE
petak, 06 mart 2015 10:58
Narodna skupština Republike Srbije najoštrije osuđuje zločine protiv civilnog stanovništva, počinjene posle 12. septembra 1944. godine na teritoriji bivše Jugoslavije, kojima su desetine hiljada ljudi, iz ideoloških razloga lišeni života, slobode ili drugih prava, bez sudske ili administrativne odluke. Vlast totalitarnog komunističkog režima vršila je pojedinačna i masovna ubistva, ubijanje u zatvorima i logorima, torturu, deporataciju, zabranu povratka u domove, robovski rad i druge oblike fizičkog terora, proganjanje na političkoj i ideološkoj osnovi, oduzimanje imovine, građanskih prava i državljanstva, ugrožavanje slobode savesti, misli, izražavanja, štampe, veroispovesti, kao i zabranu političkog pluralizma.
Narodna skupština Republike Srbije odbacuje tadašnja, kasnija ili današnja „opravdavanja“ da je te zločine zahtevala komunistička revolucija radi obračuna sa protivnicima komunizma i klasnim neprijateljima. Svako opravdavanje najsurovijih zločina, torture, gaženja načela slobode i dostojanstva čoveka, ne samo da je neprihvatljivo i morbidno, nego je i politička i duhovna osnova za proglašavanje zločina za vrlinu.
Narodna skupština Republike Srbije ukazuje da pad totalitarnih komunističkih režima u Centralnoj i Istočnoj Evropi nije u svim slučajevima bio praćen međunarodnom istragom zločina koje su počinili ti režimi. Istrage o ovim zločinima nije bilo ni u Srbiji. Ne samo da nije bilo istrage i osude komunističkih zločina, nego do danas nije izvršen ni kompletan popis žrtava.
Narodna skupština Republike Srbije pozdravlja osnivanje Državne komisije za tajne grobnice ubijenih posle 12. septembra 1944. i zahteva da i drugi državni organi daju svoj doprinos radu Komisije i utvrđivanju činjenica o žrtvama komunističkih zločina. Prema nepotpunim podacima Komisije, na području Srbije nalazi se više od dve stotine grobnica u kojima su sahranjeni ubijeni civili, među kojima i veliki broj dece i žena. Među ubijenima najviše je bilo seljaka, domaćica, pripadnika srednje klase, sveštenika, trgovaca, pisaca, glumaca, advokata, i drugih pripadnika duhovne elite.
Narodna skupština Republike Srbije osuđuje komunističke zločine nad pripadnicima nemačke manjine, izložene proterivanju iz zemlje, otimanju njihove imovine, teroru i likvidaciji, u ime odmazde za navodni genocid počinjen u Banatu nad Srbima, iako tog genocida nad Srbima u okupiranom Banatu nije bilo, za razliku od genocida nad Srbima, pre svega pod Pavelićevim, ali i Hortijevim režimom u njihovim nacističkim tvorevinama.
Narodna skupština Republike Srbije osuđuje odmazdu komunističkog režima i prema drugim nacionalnim manjinama – Mađarima, Albancima, Bošnjacima, Slovacima, Rumunima, Bugarima…
Narodna skupština Republike Srbije ukazuje da je posebno tragično i za svaku osudu što je, od svih republika bivše Jugoslavije, Srbija bila najviše pogođena zločinima komunističkih pobednika, iako je srpski narod dao najveći doprinos borbi protiv nacističkog okupatora i u Srbiji i na području čitave okupirane Jugoslavije. Srbi su se borili u dve gerile: komunističko-partizanskoj i ravnogorskoj, pa su zločini komunističkog pobednika bili odmazda nad svima koji su se borili protiv nacizma, a bili su protivnici komunizma za vreme Drugog svetskog rata.
Narodna skupština Republike Srbije ukazuje da je u javnosti veoma slaba svest o zločinima koje je izvršio totalitarni komunistički režim na tlu Srbije. Prema podacima Državne komisije za tajne grobnice ubijenih posle 12. septembra 1944, komunistički režim je odgovoran za stradanje više od pedeset pet hiljada ljudi na tlu Srbije, pri čemu nije reč o konačnom broju žrtava. Narodna skupština Republike Srbije uverena je da je svest o prošlosti jedan od preduslova da se izbegnu slični zločini u budućnosti. Zato je potrebno otvoriti dosijee tajnih službih bezbednosti i učiniti ih dostupnim javnosti. Moralna ocena i osuda izvršenih zločina igraju važnu ulogu u obrazovanju mladih generacija. Jasna pozicija Narodne skupštine Republike Srbije može predstavljati preporuku za buduće aktivnosti.
Narodna skupština Republike Srbije naglašava da je oko dvadeset hiljada ljudi, većinom Srba i Crnogoraca, pod etiketom izdajnika prošlo kroz Goli otok i druge gulage od 1948-1956. posle Rezolucije Informbiroa. Oni su mučeni najstrašnijim mukama zbog svog mišljenja, opštedržavne paranoje ili pukih i neosnovanih denuncijacija. Ovim izvršavamo svoju moralnu obavezu i ograđujemo se od tih zločina i takvih metoda posle kojih se oko pet stotina ljudi nikad nije vratilo iz ovih mučilišta.
Narodna skupština Republike Srbije osuđuje i zločine koji su učinjeni prema seljacima, tzv. ,,kulacima“ u vreme prinudnog otkupa i kolektivizacije. Nekoliko stotina njih je stradalo usled torture, a na desetine hiljada prošlo je kroz zatvore i logore komunističke Srbije.
Narodna skupština Republike Srbije ovom Deklaracijom podseća i izražava žaljenje i zbog mnogih pojedinačnih ubistava, progona i podvrgavanja nečovečnom postupanju, nezakonitom oduzimanju imovine i diskriminisanju članova porodica političkih emigranata (Dragiša Kašiković i drugi), političkih aktivista u zemlji (advokat Jovo Barović), predratne inteligencije (dr Svetislav Stefanović), industrijalaca i istaknutih predstavnika građanstva, disidenata, studentske levice, predstavnika nacionalih i demokratskih pokreta, sveštenika….
Narodna skupština Republike Srbije ističe da porodice i potomci žrtava zaslužuju saosećanje i priznanje patnji koje su im nanete.
Narodna skupština Republike Srbije zalaže se za punu rehabilitaciju svih nevino optuženih i nevino stradalih, ne dovodeći u pitanje individualno utvrđenu odgovornost onih lica čija krivica je dokazana ili se dokaže pred nezavisnim sudovima i u zakonito sprovedenom postupku.
Ovu Deklaraciju objaviti u „Službenom glasniku Republike Srbije“.
Obrazloženje
I. Ustavni osnov
Ustavni osnov za donošenje ove Deklaracije sadržan je u članu 99. stav 1. tačka 7. Ustava Republike Srbije kojim se propisuju nadležnosti Narodne skupštine, kao i u članu 8. stav 1. Zakona o Narodnoj skupštini.
II. Razlozi za donošenje deklaracije
Razlozi za donošenje ove Deklaracije su u pružanju moralne satisfakcije žrtvama komunističkog terora i potomcima tih žrtava, koji su stradali u zločinima počinjenim posle 12. septembra 1944. godine. Narodna skupština Republike Srbije kroz ovu Deklaraciju izražava dubok pijetet prema svim nevino stradalim i istovremeno brani princip da zločini ne smeju ostati nekažnjeni. Ovom Deklaracijom Narodna skupština Republike Srbije ohrabruje utvrđivanje istorijske istine kroz postavljanje temelja pravne, demokratske države, zasnovane na vladavini prava i evropskim vrednostima, ali ispunjava i svoju civilizacijsku dužnost prema svim nevinim žrtvama ideološke zaslepljenosti. Kroz Deklaraciju se jasno ističe želja za ostvarenjem nacionalnog pomirenja, jačanja duha tolerancije i daju smernice mladim naraštajima u pogledu vrednosti kojima kao društvo težimo. Ukazivanje na ovakva kršenja elementarnih ljudskih prava, poput prava na život, dostojanstvo, slobodu, bezbednost i pravično suđenje, ima za cilj i da spreči vršenje ovakvih i sličnih zločina u budućnosti.
Konačno, ovom Deklaracijom, Narodna skupština Republike Srbije ispunjava i svoje obaveze koje proističu iz članstva u Savetu Evrope i statusa države kandidata za ulazak u Evropsku uniju.
III. Finansijska sredstva
Za sprovođenje ove Deklaracije nije potrebno obezbediti dodatna sredstva iz budžeta Republike Srbije.
Narodni poslanik
Aleksandar Čotrić
htp:/ /www.spo.rs
http://www.generalmihailovich.com/2015/03/blog-post.html
