Na današnji dan 15. marta 1957. umro je srpski političar jevrejskog porekla Moša Pijade, predsednik Skupštine FNRJ, slikar i novinar. Umro je u Parizu, na povratku iz Velike Britanije, gde je predvodio jugoslovensku parlamentarnu delegaciju. Slikarstvo je učio u Beogradu, Minhenu i Parizu. Posle Prvog svetskog rata, pristupio je Komunističkoj partiji Jugoslavije, a 1921. postao je član njenog Izvršnog biroa. Zbog štampanja ilegalnog organa Centralnog komiteta KPJ “Komunist”, 1925. je osuđen na 20 godina robije.
Tokom tamnovanja, izdržavanja kazne “teške robije” preveo je “Kapital”, “Bedu filozofije” i “Manifest komunističke partije” Karla Marksa, a po nekim neproverenim podacima, na izdržavanju kazne potpisao i sporazum sa predstavnicima ustaške organizacije o nastupu protiv zajedničkog neprijatelja – svake jugoslovenske vlade i srpskog naroda kao nosioca srpske hegemonije…
U početku narodnooslobodilačke borbe 1941. bio je partijski rukovodilac u Crnoj Gori i taj period istorija nije potpuno osvetlila, posebno njegovu ulogu u likvidacijama političkih protivnika, mada ga je narod, posebno Durmitorskog kraja, po zlu pamtio o čemu svedoče i stihovi narodnog pesnika Radovana Bećirovića Trebješkog:
Dođe đavo u vidu čovjeka,
Pred svačijom kućom zalaleka,
Naprijed pete, a pozadi prsti,
Pa Srbinu neda da se krsti,
Ne zna mu se porijeklo ni doma,
Kažu da je došo iz Sodoma,
To ne bio ni đavo ni vraže,
Nego Mošo Pijade se kaže
Od decembra 1941. Moša Pijade je u Vrhovnom štabu. Izradio je 1942. prve propise o radu narodnooslobodilačkih odbora. Na Drugom zasedanju AVNOJ-a krajem novembra 1943. u Jajcu bio je potpredsednik predsedništva, a 5. novembra u tom gradu je osnovao novinsku agenciju Tanjug.
