Ovim činom je faktički okončan jedanaestodnevni “aprilski rat”, koji je počeo 6. aprila, a pobjednik je nametanuvši “bezuslovne, potpune i neograničene” uslove kapitulacije, vojsci Kraljevine Jugoslavije, veliki broj njenih pripadnika odvedeo u zarobljeništvo.
Teritorija Jugoslavije je podeljena između Nemačke, Italije, Mađarske i Bugarske, a u njenim centralnim i zapadnim oblastima stvorena je Nezavisna država Hrvataska.
Jugoslovenska ratna flota pripala je Italiji, izuzev jedne podmornice, dve motorne torpiljerke, koje su umakle, i razarača “Zagreb”, koji su uspeli da potope poručnici bojnog broda – Milan Spasić i Sergej Mašera.
Pukovnik jugoslovenske kraljevske vojske Dragoljub Mihailović ( tada na položaju načelnika operativnog odelenja Druge armije), nije priznao čin kapitulacije i sa terena Doboja, gde se zatekao, sa grupom oficira, podoficira i vojnika krenuo ka Srbiji, ka padinama Suvobora, gde je pretpostavljao da postoje dobri uslovi za okupljanje ljudstva i organizovanje otpora protiv okupatora…
